Bubur Asyuraa........

Harini staff sekolah manja sibuk buat bubur asyuraa...dr kul 8 pagi sampai kul 2 ptg sibuk diaorg mengacau...bubur nasi dan juga yang manis..4 kawah...rasanya fulamak sedap gilerr...hingga menjilat jari...hehe...thanx to Rubi tauke kantin dan semua yg menjayakan program ini...

Dulu lain Sekarang lain...

Lama manja tak menulis..Sejak buka sekolah ni manja terlalu amat sibuk..mcm2 hal..semua nak dibuat..tak larat laa..sob sob..hu...hu...

Manja masih ingat masa manja muda2 dulu....mula2 berkhidmat sebagai warga pendidik..lebih kurang 20 tahun yg lalu...Masa tu manja bertugas di sebuah sekolah yg famous gak kat pantai timur..sekolah area bandar so cikgu2nya pun ramai yg veteran..manja dapat situ pun sebab atas tiket manja aktif dalam kebudayaan...

Masa tu bila tgk cikgu2 veteran ni rasa kasihan sering timbul di hati manja. Maklum la...orang lama..biar pebgalaman byk tp kudrat pun bkn kuat sgt..Sakit sana sini...lagipun cikgu2 muda kan ada...Maka manja bukanla nak puji diri tp bila kita meletakkan hbgn kita sesama rakan sejawat sbg adik beradik maka sikap tolong menolong tu usah la diperkatakan lg...sentiasa sedia menolong...sedia berkhidmat. Bukan apa jauh di sudut hati terpikir...kalau la manja tua nanti tentu org akan tolong manja juga...hehehe...kan biasa org kata buat baik dibalas baik...
So baik sukan ke...kebudayaan ke...apa2 keje jugalah kita pun sanggup je nak nolong...mengajar je tak tolong...hehe...org veteran lg pandai beb!

Nah...sekarang diizinkan Allah manja telah pun berada di tempat org yg dulunya dianggap veteran...org lama..rupapun dh tua...kedut seribu sana dan sini...hehe...kudrat nak keje berat pun dh kurang..sakit sana sini...tapi bab ketawa kuat jugala..sape kata manja ada masalah kalau tgk keadaan diri manja ni...bak kata kawan umie tu "mewah"...badan astaga...hehe

Eapi...makin tua makin byk keje...tak leh nak sama mcm zaman masa muda dulu...kita selalu tolong yg tua...sekarang sape nak tolong kita..adala jugak yg bersimpati itu pun yg rapat2 jer...cikgu sekarang makin tua makin semua nak kena buat..tkde rest...by hook or by crook semua nak kena siap...nak menangis??? sapela yg nak bersimpati...Zaman IT...yang tua pun kena pandai IT...ikut hati mmg mati laa...tu lom masuk komplen sana komplen sini...dulu org tau gak keje mendidik ni susah...org kata "Didik la anak saya...terpulangla cikgu nak buat lagu mana pun...jgn patah riuk sudah" itu org dulu...Org la ni.."Cikgu jgn nak tengking anak saya...nak jentik pun jgn..biar apa dia nak buat...kalau tak saya lapor pihak atasan..." gitu la lebih kurang maksudnya...maklum...depa ni org elit...gedebe lebih...berlagak tak bertempat...apa ingat cikgu ni baby sitter ka...kalau jadi baby sitter sepenuh masa pun baguih jugak...pendapatan lebih...Tapi nak kata apa...cikgu saman tk bole org saman cikgu tkpe ...kan..kan...kan

Calang-calang org bkn sng nak jadi cikgu nih...manja dengor kan...kat hospital tanjung rambutan n tampoi yg ramai penghuni dia ialah cikgu...betoi kaa???Habaq mai...Habaq mai...

Penawar hati...

Hari ini telah 2 hari manja menyambung semula tugas2 dan khidmat manja dalam bidang yang mencabar ini...Rindu untuk menatap wajah2 comel dan nakal terubat sudah..malah manja rasa kali ini terlebih la nakalnya anak2 ini...
Wajah2 riang ini begitu menambat hati dalam memasuki alam persekolahan..dulu2 bila saja mula persekolahan di tahun satu maka ramaila anak2 yg akan menangis..takut ditinggal ayahbonda bersama guru..mcm2 karenah mereka...tp mungkin kerana seiring dgn kemajuan dunia insan2 yg hatinya putih bersih ini tidak lagi seperti itu...mereka telah menjadi insan kecil yg telah boleh berdikari..melambangkan mereka tidak mahu lagi menyusahkan ayahbonda..
"Good Morning teacher..."kalimah yg kadang2 membuat manja menitiskan airmata...rasa terharu atas rasa hormat yg anak2 ini berikan..kemanjaan yg mereka tunjukkan mengundang rasa kasih yg tidak terhingga dan kesedaran betapa mereka memerlukan kita..biarpun dimarah mereka tetap akan menunjukkan kemanjaan dan sikap menghormati..hah...namapun anak2..tiada menyimpan dendam..tulus dan lurus..jauh sekali dr menjadi manusia hipokrit sebagaimana manusia dewasa yang kadangkala penuh hasad dan dengki...
Tahun ini masuk tahun ke 20 manja berkhidmat di bidang ini..diri rasa semakin tua...apakah manja masih diperlukan..kekecewaan manja yg terpaksa manja hadapi kebelakangan ini dalam meneruskan perjuangan ini kadang2 terasa bagai satu tamparan hebat yg begitu melukakan..bkn nak menyalahkan sesiapa maupun menjatuhkan airmuka sesiapa....namun inilah kenyataan yg kekadang membuat diri terasa bagaikan sampah..aahhhh....sukar untuk digambarkan dgn kata2...dan sukar juga untuk menemui seseorang yang betul2 memahami diri ini...
Namun perjuangan dalam perkhidmatan ini insyaAllah akan manja teruskan sebaik mungkin kerana rasa kasih manja pada insan2 comel yg hatinya bersih ini...mereka lah penawar hati manja nan lara...memberi kekuatan untuk manja terus berkhidmat dan mengenepikan soal hati yg begitu terluka...i love u all so much sayang2ku...